W ramach ciekawostki chcemy dziś przedstawić w najogólniejszym zarysie kształt publicystyki pozytywistycznej. W XIX wieku w Polsce, podobnie jak w całej Europie, publicystyka przeżywała swoje apogeum. Dziś możemy mówić o wielu tytułach czasopism, często wiele z nich przetrwało długie lata. Warszawa mogła poszczycić się „Gazetą Warszawską”, wydawaną w latach 1774-1935. Ponadto istniała „Gazeta Polska”, redagowana przez Józefa Sikorskiego. Warto dodać, że Henryk Sienkiewicz ściśle współpracował z tą gazetą. Istniała także gazeta o doniosłym tytule „Kurier Warszawski”, gdzie karty owe namaszczał Bolesław Prus. Pisywał tam „Kroniki tygodniowe”. Aleksander Świętochowski redagował Nowiny w latach 1878-1883. Gazety te publikowały artykuły polityczne, gospodarcze, społeczne. Cechą pozytywistycznej publicystyki jest cenzura, bowiem Polska podzielona była pomiędzy zaborców. Poruszały sprawy codzienne, zamieszczały reklamy, recenzje i krytyki literackie. Zachęcamy do lektury leksykonu literatury polskiej Małgorzaty Łoboz i Tadeusza Żabskiego. W rzetelny, konkretny sposób możecie przejść przez zawikłane czasy pozytywizmu :):)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz